მიწისძვრა

ვეფხისტყაოსანს რომ კითხულობს,თითებზე ითვლის,
ათი ტალანტის იგავიდან რამდენი ერგო,
დროა მოისხა უთვალავი ნაყოფი სულში
შენ ამ პოემის სიღრმეებში ჩარგულო ნერგო . 

ის ამ ეპოქის ცხრაკლიტულში მალულად ცხოვრობს,
და სტრიქონების ჩრდილქვეშ მდგომი ელის განაჩენს,
დღეს ჩუმად ქართველ წმინდანების მოქმედებს ქორო
ხვალ ტარიელი უპირობოდ გვეტყვის დანარჩენს .

მას ავთანდილიც ერქვა ალბათ სადღაც ოდესღაც,
ის მოთმინებით შეკრავს სამებას !
უთავო მხედრის ცხენის ხმაა,
ვიღაც მიმოდის . . .
ერს განცვიფრებულს ენა დაება ;

- მიმოაქროლებს თავით ხელში რუსთველი შოთა,

სიტყვა შეჰბედა წმიდა სამებას : 

ღმერთო მაღალო ! შეიბრალე შენგან ნაფიცი,

წამხდარა ერი ! რა დიდგორი,რაღა კრწანისი,

ახსენი ფარდა,მე უკვე აქ ვარ

მე ძველი მაცნე - აპოკალიფსის !

- მაღლა იელვა . . .