მარადიული - მე და შენ


მე მოსეს დღეზე მომავლინეს,ჩემთვის სინა ხარ ,
ეს მე ვარ - შენი ნამსხვრევი ვარ,შენ კი მინა ხარ .
მდაბალი მზერა,როგორც მზეში სხივი მძინარებს
და გაღიმებით მთელს სამყაროს მიუჩინარებს .
ჩვენ ვერ ვიჩქარებთ,ვერც დავუშლით,იმძლავროს ნებამ,
თუ ციდან არსი ჩამოეშვა და გარსი დნება .
ჩვენს ჩახუტებას შემოეკვრა უთქმელი ძალა
ვიგრძენი - სიტყვა ზედმეტია,დუმილიც კმარა .
მე ვინ ამიხსნის,შენ ვინა ხარ,რატომ მიყვარხარ,
თუ მე ვარ მოსე უდაბნოში,შენ კი სინა ხარ . 
არსება ჩემი მტევნებია,შენში რთველდება
და დამსხვრეული,იდუმალი გზებით მრთელდება .
ამ სამყაროში გიერთდები წვეთი - მდინარეს,
როგორც აწმყო და წარსულიდან გამომდინარე ;
მჯერა,მე და შენ შემოგვკრებენ გზააბნეულებს -
იქიდან,სადაც ჩვენთვის სჭედენ ათასწლეულებს !

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი