რამდენჯერ


რამდენჯერ მეძინა შენს მკლავზე განაბულს ,
რამდენჯერ ჩემს ტანზე არწიე ტორები ,
რამდენჯერ არ შევხვდით ერთად ჩენს გაზაფხულს ,
რამდენჯერ ვალეწეთ სიყვარულს რტოები .

და ახლა ფიქრები მტანჯავს და მაწვალებს ,
რომ ვიღაც ჩემს ნაცვლად გკოცნის და გეხვევა 
და შენ კი ვიღაც სხვის , სხვა ქალის ნაწნავებს 
თითებზე იხვევ და გრძნობები გერევა .

ამტკივდი სულისავ , მოდი და მიშველე ! 
ეს ზეცა უშენოდ ცრემლებად დაიქცა .
ტანიდან შემიშრე წვიმების სისველე ,
ბავშვი ვარ , იმედიც ბავშვივით წამექცა .

რა მოხდა , თუკი სხვამ მიგიხმო თავისთან 
და ვნებით აცოცხლებთ ობიან სარეცელს .
რა მოხდა , თუკი ხვალ შემხვდები თვალმზიანს 
და ის სხვაც თუკი შლის საჩემოდ საცეცებს !

მე მაინც იცოდე , დაგიცდი , რა მოხდა ,
ბავშვი ვარ , ვისწავლი ცხოვრების გაკვეთილს 
და ამ სიყვარულით სულიც თუ ამომხდა 
არ ვნანობ ! 
რჩეულებს ბედი გვაქვს ასეთი !

მარუსა

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი