რად მყვედრი
რად მყვედრი არ ვიცი , რომ დღემდე უშენოდ მარტომ გადავცურე თერგი და არაგვი ჩემს ქუჩებს აწვიმდა , აქუხდა , ათოვდა და შემფარებელიც არ მყავდა არავინ . ეს გზები ტიალი მარტოს გამივლია და ვერაგ ცხოვრებას ვებრძოდი ხელებით , შიშველი თითებით ვამტვრიე წლები და სიცოცხლის ბილიკი გავთელე სვენებით . არ ჩანდა არავინ , ვინც ჩემად ჩავთვალე , ვინც გულმა მიიღო და სულთან მოვიდა . ბედშავმა სწორი გზა ვერაფრით გავთვალე ქარაფებს ვზვერავდი სიფრთხილით შორიდან . რად მყვედრი არ ვიცი , რომ დღემდე უშენოდ გავლიე ყველა გზა სწორი თუ დამრეცი . და მაინც , წლებია მტკივა და ვერ ვგუობ , რომ ვებრძვი ჩემს თავს და ათასჯერ დავეცი . ამტკივდა ზეციდან წვეთები წვიმათა , ხომ ვატყობ , ღრუბელი ნელ-ნელა იმატებს , მუხლებზე დამდგარი ყველა ღმერთს მოგმართავთ , რომ ასე ნუ მსჯით და ასე ნუ მიმეტებთ ! ბალახებს სუნი სდის დღეს უკვე მაისის და ჩემი გრძნობები შენდამი გახუნდა . ამტკივდი დღეს მაინც და ექო ჩამესმის , რომ შენი წაწალი კვლავ მთაში დაბრუნდა .... შენ ჟინს დაიოკებ ქალასთან ფერებით , მე კი კვლავ უშენოდ სიცოცხლეს გავბედავ . ვერასდროს დატკბები შენ ჩემი მშვენებით , მე ისევ ჩემს თავხედ ცხოვრებას გავხედნი ! რად მყვედრი არ ვიცი , რომ დღემდე უშენოდ მარტომ გადავცურე თერგი და არაგვი , ჩემს ქუჩებს აწვიმდა , ათოვდა , აქუხდა და შემფარებელიც არ მყავდა არავინ ... მარუსა
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი