გკითხულობ

გკითხულობ და უფრო ახლოა შენამდე ,
სვავებმა იცეკვეს ზეცაში ...
ირაო ...
და როცა სიკვდილი ზღურბლს გადმოაბიჯებს ,
შემინდე უფალო ,
თვითმკვლელის არია ....

შენ ჩემში იპოვი ყველაფერს 
ჩემს გარდა ,
სულ დავახურდავე ,
სულ დავანაწილე...
ყველა ემოცია რასაც ვიჩემებდი ,
რაც კი მემჩნეოდა 
ტანზე მოტმასნილი ...
ქარსვე გავატანე 
ქარის მოტანილი ....

გკითხულობ ,გკითხულობ თუ რამ გადამირჩა ,
რაც ვერ გავიმეტე ,ვერ გავაბითურე ...
ჩემი ანარეკლიც აღარ მოჩანს ...
თუ შენც დაიღალე ,მოდი და მიყურე ,

რომ არ შეიძლება ასე უღმერთობა
და რომ სისულელე არის ფორიაქი ...
ყველა მიტოვება არის უმეცრება ,
ტკივილს ვერ აყუჩებს ჭიქა კონიაკი ...

გკითხულობ და უფრო ახლოა შენამდე,
სვავებმა ზეცაში იცეკვეს ...
ირაო ...
და როცა სიკვდილი ზღურბლს გადმოაბიჯებს ,
შემინდე უფალო ,
თვითმკვლელის არია ...

და შენც დაიჯერე ,
რომ ასე მარტივად,
რომ ასე უგულოდ 
გვტოვებენ ღმერთები....

მარუსა