მე ვიცი , უნდა გამაკრან ჯვარზე .


მე ვიცი , უნდა გამაკრან ჯვარზე 
და ჩემი სისხლი ხვრიპონ პეშვებით .
სანამდის ხორცი მაკვრია ძვალზე 
ვერ მოგეშვებით !
სხვისთვის დღეები ჩემთვის ღამეა 
დარჩენა როგორც გარდაცვალბა .
სული გაზაფხულს ვერ მოსწრებია , 
ვერ შევეგუე დროის ცვალებას .
მე ვიცი , უნდა დავსვა წერტილი ,
ვეღარ ვამთელებ დაწყვეტილ ნერვებს .
პოეზიაში ტირე , წყვეტილი 
ვარ და 
ვაკეთებ მცირე მანევრებს .
ეგ არაფერი , რაღაც გამოვა და 
ლექსის არტერია მე ვერ გადავჭერი .
აღარ დაიჯერო მზე რომ ამოვა და 
გადარჩები !
რადგან ყველაფერი ფარსია და 
ქრისტე არა ხარ რომ აღსდგე !
სიკვდილი სიცოცხლის არსია და 
ჩემს მძორს სიმაღლიდან ვაგდებ .
თუმცა , დავაცადო ჩემ მტრებს გახარება 
გახდნენ ჩემი ხორცის ჯვარზე გამცმელები .
მგლის თავზე წაკითხული სახარება ...
ტანზე უნებურად შემოვიცვი შენი სურნელება~ტანსაცმელი .
შენ ხომ ერთადერთი დამრჩი სატკივარი 
ჩემს გზას არასდროს რომ იარები .
ღმერთიც აღარა მყავს საფიცარი ,
ვეღარც მოვიშორე იარები
და ბოლოს მაინც ,
ვიცი უნდა გამაკრან ჯვარზე 
და სისხლიც ჩემი ხვრიპონ პეშვებით .
სანამდის ხორცი მაკვრია ტანზე 
ვერ მოგეშვებით !

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი