არასერიოზული მე #3


*
რას გაუგებ ამ ბეღურებს,ჩემს ფანჯრებთან რომ სხედან,
მათ რა იციან,რომ მეც მათსავით მშიერი ვარ
და ტკივილებს ვკენკავ.
(შიმშილისგან რომ არ გარდავიცვალო).
*
წუხელ მომაკვდავი ვიყავი.
ვფიქრობ კი არა,
მამის ლოცვებმა გამომაცოცხლეს.
და მაშინ პირველად ვიწამე 
ასე ძლიერ მამა.
*
და მაინც,რას გაუგებ ამ ბეღურებს,ჩემს ფანჯრებთან რომ სხედან.
ათასნაირი ბალახებით გაბრუებული,
ავიღებდი ფურცელს და ფანქარს
და მახინჯ ჩიტებს ვხატავდი.

ასეთია დღეს თავისუფლება.
*
ბოლო პერიოდს,წამითაც არ ვშორდებოდი ფანჯრებს.
მეგონა ერთ დღესაც შენც გამოყვებოდი,
ჩემი ფანჯრის-ბეღურა მცველებს.
მორიგეობით რომ ერთმანეთს ენაცვლებიან.
*
გული კი მხოლოდ ერთ რამეზე მწყდება.
ერთხელაც რომ ვერ ჩაგეხუტე ისე-
როგორც მჩვევია ხოლმე,
(არასერიოზულს..)
*

რას არ ვფიქრობ,
(ამ ფიქრებთან ერთად რას არ ვეწევი)

და მაინც,რას გაუგებ ამ ბეღურებს,ჩემს ფანჯრებთან რომ იხოცებიან.


28.04.14
1 კომენტარი
ელგუჯა მარღიაჟურნალისტი, პოეტი, მთარგმნელი8 წლის წინ

დიდებულია...მინიმალური ჩარევა უნდა...:)

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი