არასერიოზული მე #3
* რას გაუგებ ამ ბეღურებს,ჩემს ფანჯრებთან რომ სხედან, მათ რა იციან,რომ მეც მათსავით მშიერი ვარ და ტკივილებს ვკენკავ. (შიმშილისგან რომ არ გარდავიცვალო). * წუხელ მომაკვდავი ვიყავი. ვფიქრობ კი არა, მამის ლოცვებმა გამომაცოცხლეს. და მაშინ პირველად ვიწამე ასე ძლიერ მამა. * და მაინც,რას გაუგებ ამ ბეღურებს,ჩემს ფანჯრებთან რომ სხედან. ათასნაირი ბალახებით გაბრუებული, ავიღებდი ფურცელს და ფანქარს და მახინჯ ჩიტებს ვხატავდი. ასეთია დღეს თავისუფლება. * ბოლო პერიოდს,წამითაც არ ვშორდებოდი ფანჯრებს. მეგონა ერთ დღესაც შენც გამოყვებოდი, ჩემი ფანჯრის-ბეღურა მცველებს. მორიგეობით რომ ერთმანეთს ენაცვლებიან. * გული კი მხოლოდ ერთ რამეზე მწყდება. ერთხელაც რომ ვერ ჩაგეხუტე ისე- როგორც მჩვევია ხოლმე, (არასერიოზულს..) * რას არ ვფიქრობ, (ამ ფიქრებთან ერთად რას არ ვეწევი) და მაინც,რას გაუგებ ამ ბეღურებს,ჩემს ფანჯრებთან რომ იხოცებიან. 28.04.14
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
1 კომენტარი
დიდებულია...მინიმალური ჩარევა უნდა...:)