ქარწაღებულები #2


გვირილები გამოაყარა ტანზე მინდვრებს,
უხდებაო ამბობდი და გეღიმებოდა.
შენ გიყვარს გვირილები,
დაგაქვს გულისჯიბით,
როცა მარტო გადიხარ სასეირნოდ
და გვიან ბურუნდები შინ.

წვიმა შენი ყველაფერია.
ხშირად მეუბნებოდი:
-ერთხელაც წვიმიან ამინდში ასფალტზე დამაწვინაო.
მტვრის სუნი გიყვარს.
ზღვის ხმაური.
ლურჯი მედუზები.

.
შენ დგახარ სახლთან.
კედლებჩამოშლილ სახლთან.
აქ ახლა ჩვენი ბავშვობა ცხოვრობს.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი