მე ზღვის სული ვარ
მე ზღვის სული ვარ და ტალღების არ მეშინია. არც განათებული გემების. მე ზღვის სული ვარ. ვცხოვრობ ფსკერზე და ჭრელი თევზებია ჩემი სამკაულები. . ჰო, მე ზღვის სული ვარ, თეთრ ნაპირებს შემორჩენილი. ეს დაძირული გემია ჩემი სახლი. მყუდრო და ცივი,ხავსით და ფერადი ნიჟარებით სავსე. დიახ,ეს ჩემი სახლია, როცა ზღვა ღელავს,აკვანივით არწევს და მე მხოლოდ მაშინ ვიძინებ. . ვიღაც ქალს უტირია ქმრის დახრჩობა, მუხლებამდე შესულს და ცრემლები ზღვაში ჩაცვინდა. ასე გავჩნდი მე. ჩემი თვალებია ზღვა და ღამით ათასობით ციურ სხეულს ვირეკლავ. . მე ზღვის სული ვარ და ტკივილების არ მესმის. არც ყვავილებით დაყრილ მინდორზე ვწოლილვარ გულაღმა. არც ბავშვობა მქონია,რადგან არასდროს წაუკითხავთ ჩემთვის ზღაპარი. არავის უყიდია ჩემთვის ბამბის ნაყინი და არასდროს ვმჯდარვარ ეშმაკის ბორბალზე. . ჰო,მე ზღვის სული ვარ და ვარსკვლავების დათვლის არ მეშინია. https://www.youtube.com/watch?v=kcihcYEOeic
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი