მოხუცი ვარ უკვე
თითქოს მოხუცი ვარ უკვე გრძნობებისთვის, ბედმა დამდაღა და ცეცხლიც გამინელა, უკვე ვეღარ ვიბრძვი დიდი მიზნებისთვის, ღამე ღამეა და დღითაც დამიბნელდა. უნდა დაფიქრდე და კვლავ თავს გამოუტყდე, მგონი აღარა ღირს ფიქრით ტანჯვის ღება, იქნებ მზადდებოდა შენთვის უარესიც და რაც ამ წამსა გაქვს უმალ გატკბილდება.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
1 კომენტარი
Nu Zhozhema abmoko
rom cudad ar wers eg vici da es leqsic dzalian momewona..