ვიყავი გავლით

ვეღარ აღწევენ სხივები შიგნით,
და რა აზრი აქვს რა დროა გარეთ,
მე რომ გიხვდებით მოცინარ პირით,
ბოლოს ნამდვილი ვინ როდის მნახეთ.

რას ჩავეჭიდო ხავსია ყველა,
ვის მოვეფარო ფლიდად და ძალით,
მწუხარება კი გრძელდება,ნელა,
სიცოცხლეც ვნახე,ვიყავი გავლით.