აღსდეგ, თამარ დედოფალო!


სად ვიყავით, აწ სადა ვართ,
მწუხარებაში რადა ვართ,
სასიკვდილოდა მზადა ვართ,
აღსდექ, თამარ დედოფალო,
შენთვის სტირის საქართველო!

თან გაგყვნენ ქართველ-მამაცნი,
ჩვენ დავრჩომილვართ დიაცნი,
მაბეზღარნი და ზარმაცნი,
აღსდექ, თამარ დედოფალო,
შენთვის სტირის საქართველო!

დედაო, შენ, ჩვენო ძველო,
სადა ხარ, შენ, ხმალო მჭრელო,
ქართველთ განმანათლებელო,
აღსდექ, თამარ დედოფალო,
შენთვის სტირის საქართველო!

ჩვენ დაგვტოვე, ობლად ვსტირით,
ავიმსეთ ბოროტით, ჭირით,
კაცს შევხედოთ რაღა პირით…
აღსდექ, თამარ დედოფალო,
შენთვის სტირის საქართველო!

ზე ვიყავით, აწ ვართ ძირსა,
ვეღარ ვხედავ ჩვენსა გმირსა,
მიხედევი შენს ჰაზირსა…

აღსდექ, თამარ დედოფალო,
შენთვის სტირის საქართველო!
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი