ლურჯი სარკოფაგები

მომცქერიან ნაგები,ლურჯი სარკოფაგები
ვხედავ მიწის რკალები,არის ცაზე ნათელი.
ალბათ ღმერთის განგებით,ხმა მესმის მონაგები,
რომ ერთ დღესაც გავქრები,როგორც მნათი სანთელი.

ამ ნათების ძალებით მიხმობს ზართა ბრწკალები,
და საყდართა ბზარები ახლა უფრო დიდია,
მოსჩანს შორი ოცნების,გზები მოუვალები,
ცეცხლოვანი რაშები,მასთან ელვად მიდიან...

მომცქერიან ნაგები,ლურჯი სარკოფაგები
და გაგება მაგების მე,დღეს არ შემიძლია,
პოეზიის ჯაგებში მანამ მივიკარგები,
სანამ ძველთა საყდრები,ადგილს არ შეიცვლიან.

⚜️24/09/2019