ჩემი საყდარი
ვგრძნობ სუნს კედლების, მძაფრი სინესტე უფრო ძველია ვიდრე ეს სახლი, შენ, რომ ებრძოდი იმ წლებს მივენდე ვეღარ ვახერხებ შენებას ახლის. არის წარსული - მწარე სიმართლე და მომავალი ბინდით მოცული, შევიკედლებდი სახლში სინათლეს, რადგან თბილია, თანაც ორსული… და ეს კედლები მწყობრი თანრიგად და უჩვეულო ჩემი საყდარი, გამოშუშდება ახლა ამრიგად წლებით სავსე და წელში გამტყდარი… ⚜️19/02/2019
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი