სერობანა

ბებო ზის და უცქერს შორეთს,
დაზურვია მხრები წლებით,
ხან, პაწიებს გამოჭვრეტს და
ხანაც, გართულია თვლემით.

შვილთაშვილებს დაუხატავთ,
უჯრები და ხტის შიგ ია,
-ბებო, ალბათ არც კი იცი,
ახალ თამაშს რაღა ჰქვია!

მოხუცს ცრემლი მოეძალა,
ჩაიხუტა გულში ანნა,
-მეც ვიყავი თქვენოდენა,
და მიყვარდა სერობანა.

გაკვირვებით უცქერიან,
გოგონები: თეკლა, ირა,
-ბებომ რატომ მოიწყინა,
თამაშმა რად აატირა?!