შემინდე ღმერთო!,,,

თოვლის ფიფქების ფარფატი მაკრთობს
უთავბოლოდ რომ ფანტავს ქარები,
სულის სიღრმეში ტკივილებს, ნაწრთობს
დღეს უმოწყალოდ ვეცოტავები.

ფირუზისფერი კაბის შრიალით,
ვეჩვევი ზამთრის გულცივ ამინდებს,
გიახლოვდები გულის ფრიალით
და იმედები ლამის დამიდნეს.

არ მიყვარს ,როცა წამი ჩერდება,
წვიმისეული მძულს სიმარტოვე,
მხოლოდ შენი გზა მეიმედება,
შემინდე ღმერთო! თუ მიგატოვე!

მკლავს მონანიე ნაკადი ცრემლის,
ბობოქრობს , ანგრევს სულის ჯებირებს,
მოდი, უფალო , მომხვიე ხელი
ვიდრე ეშმაკი გამიზეპირებს!

მსურს სასოება ყველას ვუჩვენო,
გულწრფელი ლოცვის მომეცი ძალა!
მომხედე ღმერთო, თორემ უშენოდ
ყველა საყრდენი გამომეცალა!
/მარი იმერი/