მოდი, გპატიჟებ...


*
უსამართლობა, რამდენი?
მჯიჯგნის, მიახლებს იარებს,
ვერ ვპოვე სულის საყრდენი 
ვგავარ ქარს -მოხეტიალეს. 

საც განთიადის ღარებზე
მზე კი არ ბრწყინავს-შრიალებს, 
ფოთლების საქანელაზე
ვეღარ ვიშუშებ იარებს. 

გულს ნესტიანი ჩვენებით
ვერა  და ვეღარ ვიალებ, 
უფალო , ჯვარის სიტვირთით
შენ ხომ ჩემს გამოც იარე?!  

მოგონებები სველ თარგში
ხავსიან დღეებს ჩაითრევს
შენ, ჩემო ბედნიერებავ
მოდი,  გპატიჟებ ჩაიზე!  


მარი მარი

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

1 კომენტარი
ზვიად მესხიფილოსოფოსი4 წლის წინ

სამოვარი მზად გაქვთ?

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი