მოდი, გპატიჟებ...
* უსამართლობა, რამდენი? მჯიჯგნის, მიახლებს იარებს, ვერ ვპოვე სულის საყრდენი ვგავარ ქარს -მოხეტიალეს. საც განთიადის ღარებზე მზე კი არ ბრწყინავს-შრიალებს, ფოთლების საქანელაზე ვეღარ ვიშუშებ იარებს. გულს ნესტიანი ჩვენებით ვერა და ვეღარ ვიალებ, უფალო , ჯვარის სიტვირთით შენ ხომ ჩემს გამოც იარე?! მოგონებები სველ თარგში ხავსიან დღეებს ჩაითრევს შენ, ჩემო ბედნიერებავ მოდი, გპატიჟებ ჩაიზე! მარი მარი
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
1 კომენტარი
სამოვარი მზად გაქვთ?