სიმშვიდე

სიმშვიდე ყოველთვის არ არის სიწყნარე,
სიმშვიდეს ვპოულობ ქალაქის ხმაურშიც,
უმცირეს მისხლებად ვაგროვებ ტალღებშიც,
როდესაც მიბერავს ნელთბილი ზღვაური.
სიმშვიდეს დავეძებ ქუჩების კუთხეში,
ვპოულობ ნაცარა მტრედების თვალებში,
გოგმანით მიდიან და ფრთებს ისწორებენ,
არაფრად არ უღირთ ქარების თარეში.
სიმშვიდე შემოაქვთ მუსიკის აკორდებს
და სულზე მაფენენ უნაზეს სალბუნად,
სიმშვიდე ყოველთვის არ არის სიწყნარე,
სიმშვიდე ბობოქრობს და ფეთქავს ძალუმად.
დავეძებ, ვპოულობ, ვკარგავ და ვიგონებ,
სიმშვიდეს ვაგროვებ, სულს შიგნით ვიგუბებ,
ხანდახან ვიპარავ ჩვილის ღიმილიდან
და მერე დარდებსაც იოლად ვიგუებ.
მე ჩემი სიმშვიდით-ცხადით თუ ფარულით,
შევავსე ტკივილის სასტიკი ხევები
და ვისაც ვიყვარებ, ფერებად ვურიგებ
სიმშვიდის ნამცეცებს ფაქიზი ხელებით.