მარინა ცვეტაევა - ბორის პასტერნაკს

მარინა ცვეტაევა

ბორის პასტერნაკს

გა-მანძილებანი: ვერსტები, მილები…
გა-დაგვდგეს, გა-დაგვრგეს,
რომ გვყონ მორჩილები.
ქვეყნის ორ კიდეში ცალ-ცალკე გა- გვრიყეს.
გა-მანძილებანი: ვერსტები,  სივრცენი,
გა-გვაკრეს, ჯვარს გვაცვეს,
ორ ხელად გაგვშალეს, ჯვარცმულნი.
ნადნობნი  ვიყავით, არ ესმათ მათაც ეს,
შთაგონებულები  და  მყესებმტკიცენი.
ვერ გა-გვანაგავეს - გა-გვყარეს მფიცენი,
გა-გვფურცლეს - კედელი, თხრილები ცივები.
ცალკე დაგვასახლეს, როგორც არწივები
შეთქმულნი: ვერსტები, სივრცენი.
ვერ გაგვანადგურეს - გვფანტეს გულმტკიცენი,
შორეულ ქოხმახთა გავხდით ახლობლები,
შეგვტენეს,  თითქოსდა ვიყავით ობლები.
ნეტა რა რიცხვია, რომელი მარტი?!
ვართ გატეხილები, ვით დასტა კარტი!

(თარგმანი ნინო დარბაისელისა)

Марина Цветаева

Б. Пастернаку

Рас-стояние: версты, мили…
Нас рас-ставили, рас-садили,
Чтобы тихо себя вели
По двум разным концам земли.
Рас-стояние: версты, дали…
Нас расклеили, распаяли,
В две руки развели, распяв,
И не знали, что это — сплав
Вдохновений и сухожилий…
Не рассорили — рассорили,
Расслоили… Стена да ров.
Расселили нас как орлов-
Заговорщиков: версты, дали…
Не расстроили — растеряли.
По трущобам земных широт
Рассовали нас как сирот.
Который уж, ну который — март?!
Разбили нас — как колоду карт!