ანა ახმატოვა - იავნანა

ანა ახმატოვა

იავნანა

შორეული ტყეა ერთი, უზარმაზარი,
ტყეში ლურჯი მდინარენი დიან.
მდინარესთან  ქოხი არის ბნელი, საზარი,
შიგ ერთ ტყისმჭრელს ბინა დაუდია.

წვრილ-შვილიდან ერთი მართლა ცეროდენაა,
აღარ ვიცი, როგორ დაგამშვიდო,
ჩემისთანა დედა! აბა, რაღა დედაა!
ტკბილად, ტკბილად, დაიძინე შვილო!

იშვიათად  თუ გავიგებთ ამბებს დანარჩენს,
ვერ აღწევენ ჩვენს პარმაღამდეო,
 უსახსოვრეს  თეთრი ჯვარი  თურმე მამაშენს,
ეს იცოდე,  ვიდრე ნახავდეო.

დარდი იყო, დარდი არის, დარდი დარჩება.
არასოდეს დარდი არ მიდისო.
წმინდა ეგორს მამაშენი ლოცვებმა ჩემმა
შეავედროს  აწ და მარადისო!

(ნანა მასხულიასთვის თარგმნა ნინო დარბაისელმა)

                           Колыбельная

Далеко в лесу огромном,
Возле синих рек,
Жил с детьми в избушке темной
Бедный дровосек.

Младший сын был ростом с пальчик, —
Как тебя унять,
Спи, мой тихий, спи, мой мальчик,
Я дурная мать.

Долетают редко вести
К нашему крыльцу,
Подарили белый крестик
Твоему отцу.

Было горе, будет горе,
Горю нет конца,
Да хранит святой Егорий
Твоего отца.