ვლადიმირ კირშონი - იფანს ვკითხე

#თარგმანები

მთარგმნელისაგან:

ამ უცნობილესი სიმღერის ტექსტის ავტორის ვინაობა იქნებ ბევრმა არც იცოდეს.
     დრამატურგი და ბრწყინვალე ორატორი,  სხვათა  დამხმარე, სტალინთან და გ. იაგოდასთან  დაახლოებული პირი  - ვლადიმირ  კირშონი თვითონ საბოლოოდ ტრაგიკული ბედის ადამიანი აღმოჩნდა. იგი  ჯერ რამდენჯერმე დააკავეს, ბოლოს 1938-ში დახვრიტეს,   როგორც ტროცკისტი. 
     მისი პიესები, რომელიც მანამდე საბჭოთა კავშირში მრავალგან  წარმატებით იდგმებოდა, რეპერტუარებიდან  ყველგან მოხსნეს.
   
 ეს ლექსი მისი ბოლო პიესიდანაა. “უკანასკნელი დღე” ასე ერქვა ამ პიესას. სიმღერა ამ ტექსტზე მაშინვე დაიწერა ტიხონ ხრენნიკოვის მიერ. (შემდგომში  სსრკ კომპოზიტორთა კავ.შ თავ-რე)               რეჟისორ ელდარ რიაზანოვს ეს სიმღერა ბავშვობიდან ახსოვდა და  1975 წელს თავის ფილმში ,,ჩადო” . კინოფილმ ,,ბედის ირონიიდან” მაყურებელი  კომპოზიტორ მიხაილ ტარივარდიევის  მიერ დამუშავებულ ვერსიას  იცნობს,    სერგეი ნიკიტინის შესრულებით.
 თარგმანის რიტმი მორგებულია ორიგინალს და გამოადგებათ მათ, ვინც გიტარაზე უკრავს.

ვლადიმირ კირშონი

იფანს ვკითხე

იფანს ვკითხე: “მითხარი, ჩემი სატრფო სად არის?”
არაფერი მითხრა და აქანებდა თავს.

ალვას ვკითხე: “მითხარი, ჩემი სატრფო სად არის?”
შემოდგომის ფოთლები მომაყარა წამს.
 
შემოდგომავ, მითხარი,  ჩემი სატრფო სად არის?”
მაგრამ თავსხმა წვიმებით მიპასუხა მან.

 წვიმას ვკითხე: ”მითხარი, ჩემი სატრფო სად არის?”
ატირდა და დაალტო ჩემი ფანჯარა.

მთვარეს ვკითხე: “მითხარი, ჩემი სატრფო სად არის?”
მთვარე ღრუბელს ეფარა, არა მითხრა რა.
 
 ღრუბელს ვკითხე: “მითხარი, ჩემი სატრფო სად არის?”
ციურ მდუმარებაში ღრუბელი გაქრა.

მეგობარო, მითხარი, ერთადერთო, პასუხი:
სატრფოს ძებნით მე დარდი შემომწოლია.

მეგობარმა მომიგო  ერთგულად და გულწრფელად:
-შენი სატრფო იყო და, შენი სატრფო იყო და, 
შენი სატრფო იყო და ჩემი ცოლია.”

 (თარგმანი ნინო დარბაისელისა)

Вл. Киршон

Я спросил у ясеня

Я спросил у ясеня: 'Где моя любимая?' 
Ясень не ответил мне, качая головой. 
 
Я спросил у тополя: 'Где моя любимая?' 
Тополь забросал меня осеннею листвой. 
 
Я спросил у осени: 'Где моя любимая?' 
Осень мне ответила проливным дождём. 
 
У дождя я спрашивал: 'Где моя любимая?' 
Долго дождик слёзы лил за моим окном. 
 
Я спросил у месяца: 'Где моя любимая?' 
Месяц скрылся в облаке, не ответив мне. 
 
Я спросил у облака: 'Где моя любимая?' 
Облако расстаяло в небесной тишине. 
 
'Друг ты мой единственный, где моя любимая. 
Ты скажи где скрылася. Знаешь, где она?' 
 
Друг ответил преданно, друг ответил искренне: 
'Была тебе любимая, была тебе любимая, была тебе любимая, а стала мне жена'.