მთხოვარი
გზის პირას იდგა მთხოვარი, სად ხალხი მიმოდიოდა, გამვლელ და გამომვლელთანა უძლურებაზე ჩიოდა: - დამიგდო ავადმყოფობამ, უკურნებელმა ძნელადა, საქმე გამიხდა სათხოვრად, კარისკარ დასავლელადა. - მგზავრს შეებრალა გლახაკი, აჩვილდა გრძნობა-გულითა; ადგა, გაიღო წყალობა, უკანასკნელი ფულითა. - იქნებ შენ უფრო გიჭირდეს, - ჰკითხა მთხოვარმა, - ძამია? ვინ იცის, ნამგზავრს, დაღლილსა ლუკმაც არ შეგიჭამია! - აიღე, კიდევ ვიშოვნი, ქვეყნიერება დიდია, ჯანსაღი უძლურისთვის მუდამ კიბე და ხიდია. - უთხრა და სამუშაოზე მიმართა იქვე სოფელსა; გლახა კი გულით მადლობდა მგზავრსა და მგზავრის მშობელსა.
წყარო: kids.ge
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი