მერცხალი
მერცხალო, მახარობელო კეკლუცი გაზაფხულისა, მორბედო ია-ვარდისა, გამხარებელო გულისა! შენ გენაცვალე, ფრთაცქვიტო, მალხაზო, ჭიკჭიკხმიანო, გულის ფანცქალით მოგელი, ვინძლო არ დაიგვიანო. მოფრინდი, მითხარ: ზამთარი მოკვდა, აწ გაზაფხულდება! გულს მაშინ მივცემ სილაღეს და ნატვრაც ამისრულდება. ოცნების ზღვაში შევცურავ, ლაჟვარდში ავცქრიალდები, ხან წყალთა სარკეს დავეკვრი, ფრთაწურვით გავსრიალდები. მივივლ-მოვივლი კიდეებს, უკანვე მოვალ ფრენით, მოგესალმები, ხმატკბილო, მეც ჩემებურის ენითა... შენი ჭირიმე, მერცხალო, შავთვალა გიშრისფრთიანო, შორს წამსვლელს ვინძლო სალამი იქაც არ დამიგვიანო!
წყარო: kids.ge
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი