🌸🌸🌸

ღამის წყვდიადში გამოვიღვიძე,
სიცოცხლე იყო უკვე აბსურდი,
ყველას თანხმობა გამოვუცხადე,
ჩემი წამების და სინანულის...

აღარ მაქვს ძალა, ბრძოლის და ჟინის,
როგორაც მაშინ ვგრძნობდი თავს ლაღად,
თითქოს გრიგალმა წაიღო სითბოც,
და სიამაყეც ხელთ გამაცალა.

დამთავრდა, ისევ სიცოცხლეს ვეტრფი,
მზემ შემიყვარა თავისის მსგავსად,
ვფიქრობ ორმხრივად ვერ დავასრულებთ,
გალაკტიონის და მერის მსგავსად.

მე მის ჯვრისწერას შავ ლექსს მივუძღვნი,
და გავუგზავნი ცრემლების დარად,
ყველა ჩემს ტრფობას პატივს მიაგებს,
როგორც სიყვარულს ცხოვრების ტანჯვად...