ვაი უბედურო სამშობლო


ღამე ლამპიონთა ნათება,
მთვარეს რომ უკარგავს ელფერს,
დღისით ჭრელა ჭრულა კაბებმა
მზის სხვივს დაუკარგა ფერი.
მერე უგემოვნო სახლებმა,
ყველას მოგვანატრა ოდა,
ისმის ქართველების გარეპვა
ამას ეძახია მოდას.
მერე დეპუტატთა დუელი,
რინგად ქცეული სხდომა,
შვილი მამის ყალბი ფულებით,
წიგნ დავიწყებული მოდგმა.
შვილი გამოზრდილი ძიძებით 
ტკბილი ნანას ნაცვლად ოხვრა
საფლავს მოტრიალე ილია
ვაჟა,აკაკი და შოთა
ვაი უბედურო სამშობლოვ
ვაი,აყოლილო მოდას.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი