მთავარანგელოზს


შენ ჩემო ერთო
ჩემო ფიქრო
ჩემო ღიმილო...
შენ ჩემო სუთქვავ
ჩემო სუფთავ
ჩემო სიცოცხლე...
შენ ჩემო ღმერთო 
ჩემო ლოცვავ 
ჩემო სიმშვიდევ,
შენ ჩემო ფიქრო
ჩემო არსო
ჩემო სიწმინდევ.
შენ ჩემო დიდო
ჩემო შვებავ 
ჩემო მზევ მთვარით...
შენ ჩემო ზეცავ
ჩემო ფეთქვავ
ჩემო სიმდიდრევ...
შენ ჩემი სულის მალამოვ
და ჩემო სიმართლევ
შენ ჩემი ცრემლის დამშრობელო
ჩემო სიფხიზლეევ...
შენ ჩემო ფარო
ჩემო ხმალო
ჩემო ქარქაშო...
შენ ჩემო მთავარანგლოზო
ჩმო გულის თქმავ...
შენ ჩემს ძარვბში მოსეირნე
თბილო გრძნობავ და
შნ ჩემი გრძნობის უდიდესო მატარებეელო.
შენ აზრო ხვალის
დღეის სითბოვ 
მომავლის ხედვავ...
შენ მოსეირნე ფიქრო ჩემში 
და მუზის ბგერავ
შენ უკვდავების წყურვილო და
ამ გულის ცემავ
შენ კენტობისგან გამომგლეჯო სიმრავლევ ჩმო...
შენ დაუღლელო სიყვარულის გრძნობების მრევლო
შენ საჩუქარო ღვთისავ არა
თავადვე ღმერთო
მიყვარხარ ისე
რომ თვით გრძნობას გრძნობები ვერ სცნობს...
შენს გულში ჩემი გულის ძგერა ადუღდა ისევ
და ყოველ დილით შენს სიყვარულს თავიდან ვიწყეებ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი