თხა

ერთი თხა ჰყავდა ბებიას, ნიშა-ნიკორა, ნაცარა
თავს ევლებოდა, უვლიდა, უყვარდა წვერებ-ცანცარა.
ატროკდა ერთხელ ბეკეკა, გაიჭრა ტყეში, გავარდა,
ნეკერი ჩააკრახუნა, კუნტრუშით შეინავარდა.

მაგრამ ჩამწარდა მოლხენა, დღე დაუბნელდა მას შავად:
მგელს სუნი ეცა და თავზე წაადგა სულთამხუთავად.
გაუმაძღარი თვალები ცეცხლივით დაუბრიალა,
კბილი მოავლო, გაჰგუდა, აბღავლა, ააღრიალა.

ცხლად გადასანსლა მსუნაგმა, შეკვრიხა, შეახრამუნა!
მხოლოდ რქები და ჩლიქები ბებიას დაუნარჩუნა.