ბარბაროსული ელეგია

ძველი მზეების დამრჩა ვალები,
ვიგონებ იმათ შრიალს ფარჩიანს.
ხარის ცხელ მუცელში ვარ ამოვლებული
ცეზარი ბორჯია.

ჩამორჩენილი მითრიდატის ლეგიონერი,
ქვეყნის დაპყრობით მოსული,
მტკვარზე ვინც მღერის რომის ელეგიას,
სისხლი შევახეთქე ბარბაროსული.

მედგა მუზარადი (რა უტკბოესია!)
ომებში დამქონდა ხმალი ირიბული,
დღეს სისხლის ჯამებით ვხვრეტავ პოეზიას
და ფარად მიჭირავს მთვარე გატყირპული.

უფალო! დასცალე ჩემი საყვირები,
მაწოვე სიტყვა გამოკვერილი,
სასძეურს ატოკებ
ძროხა გატოქილი...
ასე ვლოცულობ მე ყოველ კვირას
წყნარი ბოკვერი.