გომბორიდან..

როგორ არა ხარ ღვთიური,
შენ, ჩემი ქვეყნის ბუნებავ,
შენ შეჰქმენ თამარის სახე,
დღესაც რომ გვეალერსება;

რამდენი სილამაზენი,
რამდენი მშვენიერება...
ცხოვრების აღმართ-დაღმართი
შენს მჭვრეტელს ვეღარ მერევა!

მზეს მხარს შემოვყრი... მღერიან
ზურმუხტის საგუბარები...
ცოცხლად დამბადე, სამშობლოვ,
მკვდარი არ ჩაგებარები!