მაინც არ გავცვლი

ყველა სიმდიდრე, ყველა საუნჯე,
რასაც ამოჰყრის ზღვა თუ მაღარო,
ვერ მომისყიდის, ვერ დამამუნჯებს,
გინდაც სულ თავზე გადამაყარონ!
მაინც არ გავცვლი სამშობლოს ედემს,
და ერთს კი გეტყვი, მეტი რა გითხრა:
―ჩანგო, მამულის ხმას მხოლოდ ენდე,
ხალხის გულს მიჰყევ, გზას ის გაგიყვანს!
და მწამს მე ღონე ქართულ მიწისა,
როგორც არცერთი ლომის და ვეფხვის;
ეს არის სიტყვა ლეონიძისა,
სამშობლოს მტერს რომ გულდაგულ ებდღვნის.