მყვირალობა
ჩამაჭრდა კახეთს ჰაერი, ტყეები გადიყირმიზა, ენკენისთვეში მთებიდან ისმის ყვირილი ირმისა. ― რასა ჰყვირიან ირმები ყორან-მთას, ყარაიასა? სახუნდარიდან მარეკი გულში გაარტყავს ტყვიასა... ხარი ირემი ფურს ეძებს, მთაში ნასუქი ღიჭითა; ქაფსა ჰყრის გადაკაწრული ეკლებითა და ხიჭვითა. თავი ანება ცალისთვის იალაღების მწვანესა, მოამტვრევს რქების ლაწანით ჩალას, ტყეს, ლერწმოვანებსა. დაშტერებული ჯოგები მორბიან თავდაყირანი... ხარი ფურს ეძებს ღრიალით, მე - სიყვარულსა მყვირალი! გახელებული ხარი ვარ, გეშს ვიღებ ნიავქარზედა, მაჩვენეთ ჩემი ოცნება, რქა ზედ მივაფშვნა რქაზედა! სულ მივამტვრიო, მივლეწო, გულში რაც გადაირაზა, შევყვირებ, როგორც ირმები ჰყვირიან ყარაიასა!
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი