საქართველოში

ორი სონეტი საქართველოს

I
ერთხელ გამკობდა მეუფე და ბედის მჭედელი,
რაინდ-მებაღეს გამშვენებდა ოქრო რჩეული,
სისხლით შეჰღებე შენი სტავრა და ფარჩეული,
ცრემლი გდენია სევდის ჯამში დაუწყვედელი...

მზესთან აჰზიდე მარმარილოს ტაძრის კედელი.
მარტო დასდექი სილამაზის წმინდა მკობელი;
წარსთქვი ლოცვები სხვებისათვის მიუთხრობელი
და შემოივლე ცეცხლის ალი დაუშრეტელი...

ჩაჩქან მუზარადს დასჩნევია ჟანგი ჟამისა,
თეთრი გვირგვინი უცხოელმა შეგიღამისა -
საკურთხეველსაც შემოსძარცვა მან მეწამული...

ზღვად ობოლს ხომალდს მივამსგავსე ჩემი მამული;
როგორ მაჟღერებს საქართველოს ნაზი ნაღველი;
ო, ჩანგის ნაცვლად მეპყრას შუბი პირ-გამახული!..

საქართველოში

II
ლურჯ ღრუბელივით დამადარდე შენი მხედარი.
როს შენს კალთაში დავინახე მჭკნარი მანდარი -
შეშლილ ქალივით აგვატირებს ჩვენ საზანდარი -
ორივ ჩვენივე უმზეობის მოწამედ არი...

მე ღრუბლებში ვთვლემ - ელვასავით შესახედარი:
წუთს ველოდები - როს აგვირგვინდეს ჩემი ძახილი,
შურის ძიებამ გაამტვეროს მტრის მურდახილი,
ოქროს ზარნიშით მოგვიქსოვოს დილა ნეტარი...

ამღერდა სისხლი... და დაათრო სული და გული,
თუ მზე მომპარეთ - გამინათებს ბნელში ფრანგული,
წკრიალა ხანჯლებს გვიელვარებს შოთას ოცნება...

არწივის ფრთებით დამიბრუნეთ გვირგვინოსნება!
მინდა ბისონზედ აციგლიგდეს ალმასის ღილი.
და ჩემს გუმბათებს შეეფინოს სხივთა ჟინჟღილი!..
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
0 კომენტარი

@ კონტაქტი