შავთვალა შველი

სევდიანია შენი თვალები, როგორც მგოსანი უმიზნო ბრბოში.
სევდიანია შენი თვალები, როგორც სიმღერა საქართველოში...
სევდიანია... ნეტავი რისთვის? იქნებ გაცრემლებს სამშობლოს
ბედი? -
არა, ცრემლისთვის არ გაჩენილხარ, არ აგატირებს შენ
შემოქმედი...
არ აგატირებს... - რადგან მას დასწვავს გამოუცნობი ტრფობის სურვილი.
ეგ ტბა ბინდისა, - ჩამონისლული, მტრის ისრებისგან
შემობურვილი,
ეგ ატლანტიდის თეთრი მარჯანი, ეგ თეთრი მკერდი, თეთრი
ტილოსი,
ორნი ზამბახნი ღელეთა შორის და სიზმრის კოშკი -
მარმარილოსი...
მაშ რა გატირებს შავთვალა შველო, აყვავებულა სამშობლოს
მთები -
იქ ყვავილები ისე ხარობენ, პეპელამ ისე გაშალა ფრთები -
შენ კი ცრემლებად რად იღვენთები?..