საქართველოს

თუ ჩემი ლექსი იქროლებს ქროლით,

შენ სიყვარულით მუდამ იმგზავრებ,

ვეალერსები ცას - ბროლით ნაჭედს,

შენს მთებს, ვენახებს, ბაღებს, ნიგვზნარებს.


ჩემი ოცნების მზე არ ჩაქრება,

სადაც შენა ხარ, დარეკს იქ ზარებს,

შენმა მინდვრებმა, შენმა ჩანჩქრებმა

ლექსისთვის სუნთქვა გამომიგზავნეს.


სადაც შენ ნათობ მეც იქ ველვარებ,

თავზე მადგია შენი კაშკაში,

სადაც შენ იბრძვი, მეც იქ ვმღელვარებ,

შენი მხედარი, შენი ვაჟკაცი!


სადაც შენ ხარობ, მეც იქ ვნავარდობ,

განათებული შენი ოცნებით.

ჩემი სამშობლოს იავ და ვარდო,

თქვენს წმინდა წიაღს შევეხორცები!..