მანეკენი


დაღლა ეტყობა მის დაღლილ ხელებს,
მაგრამ მას მაინც სურს გაინაზოს
და ჟრიამულით მოსულ მყიდველებს
ის საკოსტუმე ქსოვილს სთავაზობს.
ხელოვნურია კარგად იციან
ის ცოცხლებს შორის არვის უნახავს,
მაგრამ მას მაინც სუფთად აცვია,
მაინც ქალური მორცხვობა ახლავს.
სახეზე დარდი აღარ ემჩნევა,
იგი არავის არ აკვირდება
მაგრამ მგონია როს მარტო რჩება,
ღამით თავს დახრის და ატირდება

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი