რო დაჰკრავს სიკვდილის ჟამი ..


რო დაჰკრავს სიკვდილის ჟამი
გული რო აფრიალდება,
სული რო ღმერთთან წავალის
ხორცი რო გატიალდება,
ტიალი წუთისოფელი
სხვისთვის ხო გამზიანდება.

საოცარია მართლაც ბუნება:
წიფლის ბოლოში დიდი მუხა დგას,
წიფლის თავში კი ხმელი ასკილი...

ალაგ-ალაგ
ქარიც დადუმდება,
გაყუჩდება
და ყურს მიუგდებს...
მერე ატირდება,
ატირდებააა-
რაზე,ვინ იცის?

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი