რო დაჰკრავს სიკვდილის ჟამი ..
რო დაჰკრავს სიკვდილის ჟამი გული რო აფრიალდება, სული რო ღმერთთან წავალის ხორცი რო გატიალდება, ტიალი წუთისოფელი სხვისთვის ხო გამზიანდება. საოცარია მართლაც ბუნება: წიფლის ბოლოში დიდი მუხა დგას, წიფლის თავში კი ხმელი ასკილი... ალაგ-ალაგ ქარიც დადუმდება, გაყუჩდება და ყურს მიუგდებს... მერე ატირდება, ატირდებააა- რაზე,ვინ იცის?
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი