მეფე დიმიტრი თავდადებული (თავი მერვე)

„ეხლა წადგა სპასალარი…

— „მეფევ, რაც სთქვეს, მართალია.

შენ წახვიდე, შენ იქ მოგკლან, —

ჩვენ წელზედ გვერტყას ხმალია?!

თუნდ რომ დავჩეთ, ვინ რას გვეტყვის,

რით ჩავრეცხოთ ეს სირცხვილი?

არა, მეფევ!.. ძველებს უთქვამთ, —

სახელიო, ან სიკვდილი.

ნუ შეგვიშლი მამათ ანდერძს,

სირცხვილისგან დაგვიხსენი!..

მეფეს ვფიცავ, — მამ-პაპებრ

დღესაც გასჭრის ხმალი ჩვენი“.

ბატონმა თავი ჩაჰკიდა

გვირგინოსანი, ცხებული,

დიდ ხანს იყო დაღონებით

ეგრე თავჩაკიდებული…