შენ სისხლო ჩემო..

შენ _
სისხლო ჩემო _
სად არ დაღვრილო...
შენ –
სად არ გხვრეპდა შავი ყორანი...
ვინ გაგაკვირვოს,
რამ გაგაკვირვოს, _
ნადიდგორალი,
ნაშამქორალი.
შენ _
სისხლო ჩემო _
შენი ღვაწლია,
რამაც აქამდეც კი მოაღწია:
სვეტიცხოველი...
ხანძთა...
ვარძია
და ისიც, _
რაც მტერს წარუტაცნია.
შენ _
სისხლო ჩემო _
შენი დინება
ვეფხისტყაოსნით ხშირად მიგრძვნია...
სიტყვა,
რომელიც გეჩოთირება _
ვცდილობ-გაშორო, _
რაც შემიძლია.
შენ _
სისხლო ჩემო_
სისხლო ხნიერო,
დაუცხრომელო და უცნაურო...
საბედნიეროდ,
საბედნიეროდ, _
ჰაი, ჰაი, რომ
კიდევ ხმაურობ.