გურია

ამწვანებული ქედები, ვარდი, ყაყაჩო, იელი,
ბახმაროს მხრიდან მოსული ნიავი გადამთიელი,
მთაზე თამარის ციხეა და ციხემ ზეცა გახია,
თავზე რომ ჯანღი ეხვევა, გურული ყაბალახია.
ჰეი, ამოდი ძმობილო, შეხედე მზეს რა ახლოა,
გაღმა ტოლების კალთები, ირმების საბალახოა,
და ეს გურია კი არა, სიცოცხლის სამოსახლოა.
გუბაზეულო მითხარი, შენი სათავე სად არი,
მეფე გუბაზის რაშივით, რომ გაგიშლია ფაფარი,
მთვრალივით რომ გადმოგორდა,
მზემ ცეცხლი ხომ არ დალია,
ეს მზეა, თუ გურულების გული და ნაღვერდალია.
ამწვანებულო ქედებო, ვარდო, ყაყაჩო, იელო,
ბახმაროს მხრიდან მოსულო, ნიავო გადამთიელო,
ცა ვარსკვლავებმა დაყურსეს
და ზეცა ქედებს შერთვია,
ერთია მზე და სამშობლო, მიწაც და ზეცაც ერთია,
მზე მთაზე ფეხებს აითრევს, დარჩენა ისე სწყურია,
სიცოცხლის სამოსახლოა ჩემი პატარა გურია.

წყარო: www.facebook.com