რა დამაძინებს ..


რა დამაძინებს, რა დამაძინებს...
უსაშველოა წუხილი ჩემი.
შენი თვალების ზღვაში ჩავძირე
იმედისა და ოცნების გემი.

ვერ დამათრობდა კარგი თამადაც -
ერთი ღიმილით შენ რომ დამათვრე.
რატომ შემხედე ასე თამამად,
თვალები რატომ შემომანათე...

მას მერე ჩემთვის ყველა ღამეა
და ყოველ წუთას  უფრო ღამდება.
ჩემი სიმღერაც განა რამეა,
ოღონდ ეგაა - არ დამთავრდება.

რა დამაძინებს... რა დამაძინებს...
უკვე მეძინა მე ჩემი წილი...
მაგრამ ამ მიწას ვიდრე ვამძიმებ -
არ გეღირსება შენც ტკბილი ძილი.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი