შენ მაღალი ხარ ..
შენ მაღალი ხარ და ჩემი ხმები იკარგებიან სადღაც ჩვენს შორის... მე მათ ნამტვრევებს ვპოულობ მერე მზეში, წვიმაში, თოვლში ან ქარში. ასე აეწყო ჩემი ცხოვრება და ამის მერე ჩემი ცხოვრება არ გაზომილა წელიწადებით. მე მას ვზომავდი მხოლოდ იმ თრთოლვით, მხოლოდ იმ შიშით და აღტაცებით, რითაც სავსე ვარ შენგან და შენთვის. მე შენს ქუჩებში და მოედნებზე გავზარდე ჩემი სული და თვალი და ამ ქუჩებში და მოედნებზე ვდგავარ უსაზღვროდ შეყვარებული.
წყარო: litklubi.ge
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი