ჩემი აივნის ქვის მოაჯირზე ..

ჩემი აივნის ქვის მოაჯირზე
გადაწოლილა ტოტი სუროსი,
მწვანე გველივით.

ხოლო ქვესკნელის სახურავივით,
ზღვა ბრწყინავს მზეზე.

მე კი ოთახში უძრავად ვდგავარ,
ვით მეძებარი ძაღლი მინდორში:
თითქოს მომესმა, ან დავინახე,
ანდა ვიგრძენი რაღაც ნაცნობი...

მთვრალი, ჯიუტი და ბრაზიანი –
ირგვლივ ზუზუნით მივლის ფუტკარი
და დრო და სივრცე ჩემი კუთვნილი,
თანდათან მიწოვს როგორც ჭაობი.

წყარო: litklubi.ge

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

@ კონტაქტი