ყველა განვლილი წამი ჩვენია!

მინდვრის ბოლოში ბრწყინავს მდინარე
მდინარის გაღმა ბრწყინავს კრამიტი,
კრამიტს გადაღმა ბრწყინავს მყინვარი
და ყველაფერზე ბრწყინავს ამინდი.
გლეხი კი მაინც არ მიდის არსად,
სულში ჩასცქერის გადახნულ მინდორს –
თავისი ვაშლის თუ ჭერმის მსგავსად,
მიწაში ფესვი გაუდგამს თითქოს.

წყარო: litklubi.ge