წინაპარი
მე აქ დავეცი და აქვე დავრჩი, აქ ვიქეც მიწად და დღემდე გიცდი, მზეში, წვიმაში, თოვლში და ქარში ვიწვი, ვსველდები, ვთეთრდები... გიცდი. სხვა რა ვქნა, როცა ხმალს ვეღარ ვიქნევ მე – იმ საზარელ ქარიშხლის მსხვერპლი – მაგრამ შენ მაინც შემინდო იქნებ, რაკი მიწა ვარ და არა ფერფლი.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი