ჩემი ცხოვრების უსიერ ტყიდან


ჩემი ცხოვრების უსიერ ტყიდან

დღემდე მოისმის გალობა ჩიტის

და რაც სიხარულს ან სევდას მგვრიდა,

კვლავ მახსოვს, როგორც დამწვარი თითი.

კვლავ სიამაყით ვითვლი იარებს,

კვლავ ჯილდოებად ვთვლი, როგორც ვთვლიდი

ოღონდ არ ვიცი – გამოვიარე,

თუ მეც ჩამიწყდა ის ბეწვის ხიდი.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი