გაზაფხულდა
გამოზაფხულდა, გათბა დღე, ჩამოგვეხიზნენ მერცხლები, ბუდე მიაკრეს ჭერშია, დადეს ნაჭორფლი კვერცხები, იქვე სხდებიან ტყუპადა, დასჭიკჭიკებენ ტკბილადა,_ დროა ჩვენც გამოვიღვიძოთ, რას მივარდნილვართ ძილადა!.. დროა ღობვისა, ბარვისა, მოთხრა კაჭაჭის ფესვისა, დროა მიწასთან ბრძოლისა, დროა ხვნისა და თესვისა…. არიქა, ბიჭო, ვიჩქაროთ,_ იჩქარის ყველა სულდგმული, კარგს ნიშნებს ვხედავ, ღვთის მადლმა, უსაქმოდ მიწუხს სულ გული!…
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი