ყვავილების სიმღერა
ვარდი ჩემი ყნოსვა ტკბილია, მაგრამ იყავ ფრთხილია: მე მასხია ეკალი… მეტრფის კაციდა ქალი. მე მეძახიან ვარდსა, გულს გადაუყრი დარდსა, ფერითა ვარ ლამაზი, ყნოსვით __ უცხო და ნაზი. ია გამოიცან, რა მქვიან? მოვალ სხვაზე ადრიან, მოგილოცავ გაზაფხულს, სურნელებით გიტკბობ გულს! ბუჩქის ძირასა ვყვავი და მომიხრია თავი… ჩემი სახელი __ ია, ნაზი ვარ და გულღია!.. ზამბახი ქართლში მქვია შროშანი: ტეთრი, ჭრელი, სოსანი. ვამკობ ბაღებს და წყლის პირს, თავს არავის ვუხრი ძირს!.. მე გახლავარ ზამბახი, პეპელების ამბოხი, ჭიჭველა და პეპელა __ მე მეხვევა სულ ყველა! სოსანი ტანად ვარ იის ფერი, არ შემრჩება ია ფერი; გამწურვენ და ხარობენ. მე ვამშვენებ ყანასა, ყვავილს ჩემისთანასა არვინა ჰყავს მგოსანი, მე გახლავართ სოსანი!
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი