შესაწირავი


ბედმა მრისხანემ მომისპო სარჩო და ჭირ ნახულია,
დამტაცა ცოლი და შვილი, არ შემარჩინა წულია!
შამომისია მორვასთა გულმტკინველი ჯარია,
მომადგნენ მანუგეშებლად, დამძახეს გლოვის ზარია!
თავირა სემრჩა ტიალი და მკლავი მტკიცე ხმრლიანი,
ამათ ვუნახავ სამშობლოს, რომ ააცილონ ზიანი.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი