ბაჩანას პასუხად

გადმახალისა, ძმობილო,
შენგან ნასროლმა იამა,
შენი ფანდურის ჟღერაი
მოხუცს გულს მეტად იამა!..
ყური დავუგდე სიმებსა:
დამიტკბეს ბერი სულია,
გადამახედეს ფშაველში,
მთლად ამიჩქროლეს გულია!.
მასმინა შენმა ფანდურმა
მთის ყვავილების ქებანი,
“ფშაური ქალის ტირილი”
და “ტყვის სიმღერით” შვებანი...
ბაასი ბებერ “მუხასთან”
ალმასებრ ლექსით მსმენია,
დავღონებულვარ ბეჩავი,
ცრემლი ვერ დამითმენია!..
შენ დამანახვე, ძმობილო,
“მგზავრის საღამო მთებშია”, —
ფრთები დავუშვი მე დაბლა,
ვეღარ მოგყვები ფრთებშია:
შენ ყმაწვილი ხარ, მე — ბერი,
ღმერთმა გიკურთხოს ჩანგია!
მაწაფე, მოძმევ ახალო,
ბერსა ახალი ჰანგია!