სევდიანი და მდუმარი ..

სევდიანი და მდუმარი
ვარ დაყრდნობილი მაგიდას,
ვიყავი ღამის სტუმარი,
ღამემ ვარსკვლავი გაკიდა.

მთვარე არ გამოჩენილა,
ამოკრობოდა ღრუბელს,
ვაი, რა ობლად შთენილა
ზეცის ამხელა უბე.

წყარო: litklubi.ge

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

@ კონტაქტი